มีหลายคนเข้าใจว่าสุนัขมองเห็นสีไม่เหมือนกับมนุษย์ซึ่งข้อนั้นเป็นเรื่องจริง แต่ว่าสุนัขไม่ได้ตาบอดสีเพราะว่าตาของสุนัขแยกแยะสีได้มากกว่าแค่สีขาวกับสีดำ แต่เนื่องด้วยมีเซลล์ที่ไม่เหมือนกันกับมนุษย์เซลล์ในการรับแสงสีเขียวของสุนัขไม่มีจึงทำให้มีเซลล์ที่เป็นทรงกรวย (Cone Cell) ทำหน้าที่รับสีเพียง 2 ชุดเท่านั้น ทำให้การแยกสีแดง ส้ม เหลือง เขียว ออกจากกันนั้นทำไม่ได้ในสุขัน ซึ่งต่างจากคนที่มีเซลล์ทั้ง 3 ชุดจึงแยกสีได้ชัดเจน
่
สุนัขนั้นมีเซลล์รับแสง 2 ตัว
สุนัขนั้นมีเซลล์รับแสงแค่ 2 ตัวคือ เซลล์เป็นแท่ง (Rod Cell) และ เซลล์ทรงกรวย (Cone Cell) แม้การแยกสีของสุนัขจะทำได้ไม่ดีเท่าคนแต่ว่าก็เป็นธรรมชาติของสุนัขที่ทำให้มีข้อดีคือ มีความสามารถมองเห็นได้ชัดเจนในเวลากลางคืน ซึ่งคนเราทำไม่ได้ในที่มืดจอประสาทตาจะปรับอะไรไม่ได้เลยหากไม่มีแสงสว่างเข้ามาช่วย เพราะการแยกสีได้จำกัดของสุนัขทำให้ดูคล้ายกับเป็นตาบอดสีนั่นเอง
สำหรับสุนัขแล้วเป็นสัตว์สายพันธุ์กินเนื้อสัตว์นักล่าที่ออกหากินในเวลากลางคืน การแยกสีจึงไม่มีความจำเป็นอะไรธรรมชาติสร้างสายตามาให้เหมาะสมที่สุดแล้วเพราะการมองเห็นกลางคืนของสุนัขมันสำคัญกว่า เมื่อตอนที่สุนัขยังต้องออกหาอาหารด้วยตัวเองการล่าส่วนมากจะเป็นตอนกลางคืนที่สัตว์อื่น ๆ หลับหมดแล้วจึงง่ายต่อการล่า ในสมัยนี้สุนัขกลายมาเป็นสัตว์เลี้ยงมากขึ้นแต่ยังไงสุนัขก็ยังคงเป็นสุนัขที่ธรรมชาติสรรค์สร้างขึ้นมาให้มีความพิเศษเฉพาะตัวมันเอง
ในสมัยนี้แม้สุนัขจะกินอาหารได้หลากหลายมากขึ้นและเป็นสัตว์เลี้ยงที่น่ารักของหลาย ๆ บ้าน แต่สายตาของมันก็ยังจำเป็นในตอนกลางคืนเพราะเวลามีอะไรเกิดขึ้นมันจะมองได้ชัดเจนและเห่าแจ้งเหตุให้เจ้าของรู้ตัวได้ มันไม่ได้สนใจในการมองเห็นสีเพราะสุนัขมีความสามารถในการดมกลิ่นและจดจำได้ดีอยู่แล้ว
ไม่ว่าสุนัขจะมองเห็นสีเป็นแบบไหน ความสามารถในการมองสีจะน้อยมาก แต่สุนัขก็เป็นสัตว์เลี้ยงที่รักและซื่อสัตว์กับเจ้าของมาก ๆ บ้านไหนเลี้ยงสุนัขอยู่อย่าลืมใส่ใจเขาให้มากนะครับ เผื่อจะได้มีสัตว์เลี้ยงที่แสนดีในครอบครัวอบอุ่นไปนาน ๆ
เครดิตภาพจาก : วิชาการดอมคอม http://www.vcharkarn.com